HAYAT DEDİĞİN NE Kİ

HAYAT DEDİĞİN NE Kİ.? Hayat, bir uzun koşudur. Hani.! Başarın olsa da, yaşamak; Çalışıp çıkışa varırsan erken, Yorgunluk çöktü'mü omzuna: Kahır biriktirir durursun gün be gün.. Issız bir çölde, umut kırıntısı.. Beklemek kalır sana.. Kalan şey, bir koşuşturmaca dır, aslında... Umudun ermişse ufkunda, senindir hayat.. Yoksa ; sürer, tüm ömür boyu .. Gün olur, trafikte sıkışmış sürücü, Bir yere, yetişme telaşında yolcusun.. Olsa da yüreğinde, onca yaşamın ağırlığı.. Bazen gün olur ,bir tatil günüdür.. Sırt üstü dinlenirsin, bir zaman..! Oğlun ve kızın, eşin.. Belki; uğrunda savaştığın değerlerin aşkına. Birlikte, gittiğin ölümlere; Yoldaşın, anar bir zaman.. Hatırlasa da; herkes kendi, nefesini alıp verir, Verir de kendince, bilmez hani, Bilmez; içinde kopacak fırtınayı, Daralan nefesin, bir gider bir gelir, Gelmesine gelirde; sana can olur mu bilinmez.. Herkes kendi dünyasında, kendi savaşını verir.. Kimse varmaz farkına, yaşıyorsun işte.. Yaşamın bir, bir dolar süresi, gün be gün.. Eksilen bir kum saati gibi ömürdür.. Bu kalp, teklese de, bazen, Ne zaman durur, düşer başın yanına .! İşte o zaman anlar herkes; Senin yaşadığını .. Aynı zamanda, yokluğunu.. Bir çatının üstlerinden kaltığını, Koca bir çınarın ansızın yıkıldığına tanıktır artık.. Ancak, sarar acı içlerini Ağlıyorlar sa, işte bu gerçek bir ağıttır.. . Dökülen göz yaşların kar etmez senin.. Sen; uzun bir yolda yolcusun artık..! Geri dönülmez bir meçhuldür gidişin.. Yaşadın mı bilinmez ama; Değilse de, bir önemi yok artık.. Anlatamadın kimseye derdini, Hep bekledin sende anlaşılmayı.. Gün olur, harman vaktidir artık.. İnsan ömrü bu, savrulur yele.. Bir not kağıdın da kalan adın.. Adın kalır, dostun elinde... Kervan yol alır, alır bilinmeze doğru.... Yıkılır bir çınar daha; yanlızlığın ardından.. Koca bir hışırtıdır, son kez acıyla duyulan.. Ardından ağlamasalar da, üzülme sen..! Güle, güle, koca çınar.... Güle, güle.... Haydar ATA 29.12.2010- Çarşambai-23:15