Ülkemizde; silah satıcılarının ki: başta devletin MKE olmak üzere kredi kartına taksitle silah satarken ve işsiz güçsüz ve ne iş yaptığı bile belli olmayan insanlar bir değil iki üç silah almak için birbiriyle silah yarıştırdığı bir dönemde, çıkıp " Ben oyuncak silaha bile karşıyım.. diyen Zuhal OLCAY..
Gündeme bir silah gibi düştü..
Silahlanma konusunu yeniden tartıştırmaya başladığının farkındamı? bilemiyorum ama; Önemli bir konu olarak toplumsal gündeme oturdu bence....
Silahlanma yarışında insanlar birbiriyle yarışmakta..
Teşvik ise; hat safaada....
Evinde çocuğuna süt alacak parası yok belki: ama silah almaya para buluyorlar..
Velhasılı insanlar silahlanıyor..
Peki; toplumda yaşanan bu silahlanma yarışı nereye kadar sürecek...
Bu durumdan kim ne amaçlamaktadır..
Silah tüccarlarının amacı sadece para kazanmakmı? Yoksa; başka amacıda varmı?
Bence var..!
Nufus planlaması yapmak istiyorlar....!
Büyükşehirlerde her gece atılan kurşun sesleri?
Düğün gecelerinde atılan silah sesleri...
Bir futbol maçı sonrası; şehir magandalarının sebep olduğu çocuk ve insan ölümleri...
Bu bir şehir terörüdür..
Bunadur diyecek biri yokmudur acaba..?
Artık; korkusuzca balkonlarımızda rahat rahat oturmak ve çayımızı yudumlarken, şehrimizin ışıl ışıl görünen, gece görüntüsünü seyretmek mümkünmüdür dersiniz..?
Belki; bir gün mümkün olabilir..! Ama; o gün, bu ülkede açlığın ve yoksulluğun kalmadığı, çocukların aç uyumadığı bir gece yaşanıyor olursa mümkün olabilir.. Silahlanma bu yaşamdan bağımsız olamaz herhalde...!
**
Sen, çok güzel yaşa güzel insan Zuhal Olcay..
Çünkü; tamda toplum tarafından kanıksanmış olan ve çocukların bile uykularında artık silah seslerine alıştığı şu günlerde çıkıp; belleğimizi yeniden tazelediğin için...
Toplumsal belleğimizle ilgili bir araştırma sonucu her şeyi ele veriyor..
Ciddi bir araştırmadan çıkan sonuç: azemi 23 günde konu ne kadar önemli olursa olsun.. Türk insanı olayları unutup gidiyormuş..
Hal böyle olunca, o silahlarla her yıl yüzlerce can alıyor, nice canlar yok olup gidiyor.. Silahı kullananlar ise; normal yaşamdan koparak, cezaevine giriyor..
Hayatlar sönüyor aslında..
O yaşamlara bağlı çocuklar ise, yetim kalıyor.. Ya yakınlarına veya çocuk esirgeme kurumuna..
Oralarda da toplum unutmadı ise: tecavüz, taciz, dayak vb. her türlü şaibe yaşanmaktadır..
Hayata başlarken sorunlu başlamaktadırlar..
Kimlerin sayesinde ve niçin ?
Ah Çocuklar..! Çocuklarımız.. Kendi hatalarımızın kurbanları oluyorlar..
O nedenle; Silahlara Hayır demek ve tüm dünyadan yok oluncaya ve savaşları bitirinceye dek.. Karşı olmak gerek..
25.09.2010-Cumartesi
EvcioğluHaber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder