14 Kasım 2014

Şiir; ANADOLUM

ANADOLU

Salıncaklar kurulur, sallar bebeleri;
Çocuklar, dal boyu büyür.
Büyür de, bin yıldır bu topraklar,
Kan ağlar Anadolu, gözyaşlarıyla;
Sular toprakları gelinler.
Toprak anadır, yardır inancımız da.
Cenk eder yiğitler, kargı ile,
Gün olur, kanar tırnak ile dayanır.
Dayanır, yıkılmaz yaralı yiğit,
Yüreği mangal, yanar için,için..
Sılada yavuklu bekler.
Yavrular çilde çipilde ağlaşır.
Aç, sefil yorgun, Anadolu.
Köylüm unutulmuş köyünde.
Yorgun dizleriyle, sahipsiz..!
Hüzünlü türküler, söyler ciğerden.
Ağlar koca babalar, dedeler.
Dizleri liğme liğme, analar acı içinde.
Bin yıldır, vatan sevdası Anadolu.
Pirler ocağı; vaz geçilmez.
Bin yıldır, Pir Sultan, Şeyh Bedrettin;
Direncinde Şah Kulu..
Halkım aç ve sefil ölürken;
İstemem der, istemem.
Bırakın Sivas'ın paşalığını;
Osmanlının Padişahlığını, verseniz istemem..
Derde Pir Sultan:
Ne gam,kim ne anlar..
Sırıtır hükmedenler, iktidarlar.!
Halk, sıtmadan ölür..
Gün gelir, bu gün olur.
Belki, bir yarın daha.!
Gelir bu güne; Sivas da var, paşada.
Düne ne hacet, zulüm dün nasıl yaşanmışsa;
Bitmemiş acılar, Maraş'da, Çorum'da;
Devam eder Sivas'da.
Daha dün, sokakta vurulur çocuklar.
Mücadele de var, dirençde.
Herkes kendince hani;
Ders almamışsa,dünden
Ne gam, ne keder;
Dökülen yaprak kadardır, hayat.
Bin yıllık çınar, olsada kökün,
Derler ya; Ağaç kökün üstünde büyür.
Binlerce yıl tarihin varda,
Anadolum, sahi kökün yokmu senin.!
Kütüphaneler dolusu tarihin,
Dağların var; o dağlarda saklanır yiğitlerin,
Aşıkların, sevdaların var; adam gibi.
Türküler ağıt çalmasın artık; istemez.
Zalimlere dur deyecek gücün yokmu senin.!


Haydar ATA
03.06.2009

Yayın tarihi-14.11.2014

Hiç yorum yok: