O günün Hürriyet gazetesin manşeti, Ertuğrul Özkök'ün yazdığı çok çirkin yazı, Fatih Altaylı'nın alçakça köşe yazısı, Serdar Ortaç denen provakatörün söyldiği provakatif şarkıya tempo tutup eşlik etmesi ve saldıranlar kahraman ilan edilmişti..
Şimdi ise aynı gazete ve tv.lerde Ahmet Kaya'yı öven haber ve yazılar görüyorsunuz.. Düşünebiliyormusunuz? değerli halk.. Bu iki yüzlülüğü görebiliyormusunuz..
O gözünüzde büyüttüğünüz; sanatçılar.. Sanatçı bile olamayacak insanları ne kadar büyüttüğünüzün farkındamısınız..
Evet; büyükler var.. Ama; onların sayısı bir elin parmaklarını geçemiyor..
Sevgili Ahmet Kaya; " Birde sen gitme " diyordu. Türküsün de..
Ama o gitti..
Ama; silinmesi imkansız iz bıraktı da bu hayatta, gitti..
O yaşıyordu.. Yaşamın içindeydi.. Şimdi de yaşıyor.. Kara ve yiğit çocuk,.. Emekçilerin ve ezilen halkların var olduğu tüm dünya da, o da hep yaşayacak...
Bu dünyadan ne krallar, ne padişahlar gitti.. Ne beyler, ne paşalar.. Kaç kişi bunlardan hangisini hatırlıyor ve iyilikle anıyor?
Ama; Pir Sultan'lar her zaman halkın dostlarıdır.. Ezilen Halkın içinde yaşar ve bu dünyadan göç etsede, onlar insanların yüreğinde her zaman genç, güzel ve yiğittirler..
"Hocakal gözüm" diyordu.. Hoşcakal...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder