"Sanma ki, yokluğun alevlendirir.
Sevdan ki; baştan çıkartır beni.
Kaçışınla, yıkılır alışkanlığım, bağlar benliğimi,
Tahrik eder sensiz bedenimi.
Kim nefret etmez senden, kim!
Kim sevmez seni.
Ey beni benden alan kadın,
Kim divane olup, gezmez ki kim.
Ey, benim rüzgarım, toprak kokulum.
Çocuk yüzlü sevdalım.
Şimdi ıssız çöllerde,sonsuzluk misali,
Çılgın deniz dalgasında, martı
Vahşi tay gözümde.
Sığmadın şu koca dünyama,
Kadir bilmez seni, basiretsiz.
Ve yine kaçıyorsun beni bırakıp,
Düşmüşüm peşine, yol belirsiz, izlerin silik.
Dağlar kar borandır, bel vermez.
Neredesin?
Bilmem ki, yakınımda mı,
Öyleyse uzat ellerini, dokun tenime,
Sarılacakmış gibi boynuma, eskisi gibi.
Yada bırak rüzgara, sürüklesin.
Kuzey ruzgarları kokunu getirsin saçlarının.
Deniz vurgunuyum,halsizim..
Belki çıkmam yarına, ölürüm...!
**
Yol vermez kara çalı, sarp kayalık.
Yarasalar uçuşur, çöktü karanlık.
Esirim aşkına,
Ey, gönlümün zinciri,
Zincir kıranım.
Neredesin, şimdi nerede.
Bilmem ki, bir vahşinin yanın da belki,
Yaylalar eteğinde, küçük bir göl.
Şırıl şırıl, küçük bir dere de balık.
Dağ başında kuru bir ağaç.
Belki, renk renk çiçekler içindesin.
Ey ! beni çıldırtan kadın, neredesin!
Belki bilinmez bir diyarda mapus,
Bir zapdiye elinde esirsin!
Oysa, bahçem de kırmızı gülümdin.
Fevri figan eden bülbülümdün..
İzinlerin silinmiş, yolsuzum
Kendimi kaybettim, sensizim.
Anılar bulanık,ruhum yaralı..
Gönlüm de sevdan, serde gençlik,
Sağnak yağar, gecem de yıldızlar.
Vurdum kendimi yollara.
Geçit vermez dağlar,yolum kara kış.
Ses ver, şakı yine bülbülüm,
Yolun bulayım,düze çıkayım.
Uçurumlardan düşmem, an meselesi !
Ey beni benden alan kadın,
Yanıma gel sessizce; yine.
Nefes alışından bileyim.
Kokun hala taze bedenimde.
Gel! Ne olur gel;
Öyle de yoruldum ki,yürüyemem ardından.
Ömrüm yangın yeridir,
Geçti gör,ne günler yaşadık seninle.
Aklar düştü saçıma,yaşlandım.
Doyasıya yatamadım kolun da.
Yeter arattığın, kendini..
Bulamadım.
Belki yetmeyecek ömrüm, kalmadı tahatım.
Rüzgar misali, gir penceremden.
Bir akşam üzeri sessizce,
Bahar sıcaklığın da, ılık ılık.
Okşasın yanaklarımı ellerin,
Kim sevmek istemez seni, kim..
Ey! beni benden çalan kadın;
Aşkın öyle büyüdü ki, gözümde,
Sam yeli, vurgun gülüm..
Sensiz olmaz, gayri hayatım.
Kim ölmez uğruna...
Senin.!
Kim..
Haydar ATA
08.02.2004/ Saat:01:30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder