Başın dara düştüğünde, Küçük bir kulübeye sığarsın. Bir ağaç kovuğuna belki.! Bu koca şehirde, yapayalnız, Sokaklar, dar gelir sana, Yalnız ölür, bensiz bedenin..
Gün olur, harman yerine döner, Gün gelir, savrulursun yele. Henüz, gül dalında başak , Ayırırlar, tohumları bedeninden. Değirmendir hayat, günden güne, Öğütür, her birimizi hergün. Un olur gelir, onca emek, Ağıttır artık, türkü dilinde söz. Sofralarda, meze olur Sevgimiz..! Bir duble rakı, beklide şarap, Bir tabak, Rus salatasıdır, Sunulur, sarhoş sohbetlerinde…
Sığamadığın, şu koca gönlüme inat, Küçülür, tüm mevsimler. Bahara inat, mahkum olur, Gün zemheridir, kara kış.. Girer ceviz kabuğuna. Döker koca çınar yaprağını. Yıkılmaz, özü çürüyene kadar…
Yetişsede imdadına, bahar, Su serinliğinde, sevgin. Umut olur, aşk filizlenir.. Yeşerirse, ölümden önce, Hayat, damarlarında akan bir sel..! Bahar, yeniden yaşanır birgün.
Umut varmı, bilinmez.! Uzak olsada mevsim.. Erir karlar, içimdeki buzlar.! İki kol arasına sığarsın, birgün..
Haydar ATA 14.08.2009-Saat:23:00 |
19 Nisan 2010
BAŞIN DARA DÜŞTÜĞÜNDE
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder