Yüz seçmenden 58'inin "evet" demediği bir referandum Erdoğan ve partisi için bir zaferi değil, Türkiye için bir Anayasal krizi haber veriyor. Erdoğan çöken 12 Eylül Anayasasının yürütmeye üstünlük tanıyan ruhunu sürdürme kararlılığına onay üretemedi. Her 100 seçmenden 58'inin kabulü yönünde oy kullanmış olmadığı bir Anayasa değişikliği, Tayyip Erdoğan ve partisi için zafer anlamına gelebilir mi? (*) Yaygın medyaya sorarsanız öyle. Sandık başına giden seçmenlerin yüzde 58'i "evet" dediğine göre referandumun sonucu kocaman bir "evet". Ama, mutlak sayıların bize söylediği hakikat başka: Seçmenlerin yüzde 41,8'ini oluşturan 21 milyon 788 bin 533 kişi "evet", yüzde 30,45'ini oluşturan 15 milyon 854 bin 780'i "hayır" dedi ve yüzde 26'sını oluşturan 13 milyon 682 bin 568'i sandığa gitmedi. Yüzde 1,39'unu oluşturan 725 bin 947'si de geçersiz oy kullandı. Neresinden bakarsanız bakın, 52 milyon 51 bin 828 seçmenin 30 milyon 263 bin 295'inin "evet" demediği bir oylama sonucundan bir "zafer" değil, bir kriz çıkar! 12 Eylül referandumunun tek bir net siyasal ve toplumsal sonucu var: Değişiklikleriyle de birlikte T.C. Anayasası toplumsal meşruiyetini tamamen yitirmiştir. Referandum sonuçlarını doğru yorumlamak için gerçeğin üzerinden yaygın medyanın boyasının kazınması şart. Muhalif ya da yandaş olmaları fark etmiyor, temsile dayalı güç matematiğinin büyüsüne kapılmış yaygın medyanın gözünden bakılırsa, Türkiye referandum sonucunda "mavi"ye boyandı, "kırmızlar" denize döküldü... Örneğin Hakkâri bu tabloda masmavi. Her 100 seçmeninden yalnızca 9'unun sandık başına gittiği Hakkâri, medyaya sorarsanız Türkiye'nin Erdoğan'a en yüksek destek veren ili: Yüzde 91'i sandığa gitmeyen Kürtler'in yüzde 94'ü "evet" demiş sayılıyor. Ya da halkın yüzde 33'ünün sandık başına gitmediği, "hayır" oyu verenle oy kullanmayan sayısının eşit olduğu "Kemal Kılıçdaroğlu'nun memleketi" Tunceli "kıpkırmızı". Dersim'de Kürtler yüzde 81'le "hayır" demiş sayılıyor. Elbette referandum sonucunu hukuken sandıktan çıkan geçerli oyların nasıl dağıldığı belirliyor. Ama oylamanın toplumsal anlamı bu oranlarda değil gerçek insanların mutlak tavırlarında yatıyor. Bu memleketin çoğunluğu Tayyip Erdoğan'a ve Anayasasına da evet demiyor, 12 Eylül Anayasası'na da... Başbakan Erdoğan ve partisinin sonuçları bu gözle okumayacakları şimdiden belli. Onlar, siyasi gücü ve devlet kudretini ellerine geçirmiş olmanın sarhoşluğu içinde bir başkanlık rejiminin hayaliyle atacaklar bundan sonraki adımlarını. Bu yoldaki en önemli viraj 2011 genel seçimleri. Tayyip Erdoğan ve partisinin yaygın bir boykot ile büyük bir yenilgiye uğratılabileceği bu referandumu, MHP ile ittifak halinde Erdoğan için bir plebisite dönüştürerek yenilgiye uğrayan ve onun 2011 seçimlerine büyük bir moral avantajla girmesini sağlayan ana muhalefet partisi CHP bu sonuçların başlıca sorumluluğunu taşıyor. Sonuçta AKP'nin ve Erdoğan'ın 2011 seçim düzlemine gücünü artırarak girmesi, büyük ölçüde CHP'nin 12 Eylül 1982 Anayasası'nın savunuculuğu rolünü üstlenir görünmesiyle, demokratik ve yurttaş egemenliğine dayalı bir anayasa ihtiyacının sözcülüğünü gönüllü olarak AKP'ye terk etmiş olmasıyla doğrudan ilgili. Bununla birlikte referandum sonuçları, bugünden başlayarak yeni bir anayasa, ya da başka bir deyişle yeni bir rejim için mücadeleyi her zamankinden çok mümkün ve gerekli kılıyor. Evet, eski anayasa artık çökmüştür, ama AKP'nin Anayasa değişiklilikleri, hiçbir etnisiteye ya da inanca üstünlük tanımayan, yurttaş egemenliğine dayalı, yeni bir rejim ihtiyacını ortadan kaldırmıyor. Tersine AKP, egemenliğini, 12 Eylül rejiminin, yürütmeye halk ve bütün öteki güçler karşısında üstünlük tanıyan merkezi aygıtını koruyarak sürdürme iradesini açıkça ortaya koyduğuna göre, bundan böyle kendisini demokratik ve toplumsal mücadelenin hedef tahtasına yerleştirmiş oluyor. Türkiye'nin ezilenleri ve emekçileri; işçiler, yoksullar, kadınlar, Kürtler, Aleviler, dışlananlar için biricik politik çıkış yolu bugünden tezi yok, yeni bir düzen, yeni bir rejim yeni bir anayasa için ayağa kalkmak, inisiyatifi Tayyip Erdoğan ve AKP'nin elinden almak, muhalefeti CHP'nin basiretine terketmeden geleceği kazanmak için bugünden mevzilere yerleşmekte. Referandumun en az bunlar kadar önemli iki sonucu, BDP'nin, yandaş medya ne derse desin, boykot çağrısını Kürt halkına benimsetmeyi, ve bölge halkının siyasi temsili hakkını önceki seçimlere oranla daha büyük bir güçle üstlenmeyi başarması. Referandum içinde bir referandumla Kürtler BDP'nin "Demokratik Özerlik" çağrısına da birçok ilde olumlu yanıt verdiklerini gösterdiler. Öte yandan "Boykot Cephesi" yalnızca Kürdistan'da değil, Mersin, İstanbul, Ankara gibi illerin, referanduma katılım oranları genel ortalamanın çok altına düşen ilçelerindeki sonuçların da gösterdiği gibi, kayda değer sayıda seçmeni yanına çekmeyi başarabildi. Bu sonuç 2011 seçimlerini boykot eden politik güçlerin önemli rol oynayacağı bir "emek ve özgürlük cephesi"nin bütün Türkiye'de mayalanmaya başladığını haber veriyor. Evet ve Hayır oylarından geriye kalan seçmen sayısı 14 milyon 408 bindir. 13 milyon 682 bin seçmen ise sandığa gitmemiş, referanduma katılmamıştır. Oranları yüzde 28'dir... Referandumun biricik galibi Ezilenlerin ve Emekçilerin Boykot Cephesi oldu. Yüksek Seçim Kurulu'nun açıkladığı sonuçlara göre Evet oylarının sayısı 21 milyon 700 bindir. Bu sayı toplam 52 milyon 51 bin kayıtlı seçmene bölünür ve Anayasa değişikliği paketinin onaylanma oranı yüzde 42 olarak bulunur. Aynı şekilde Hayır oyları sayısı 15 milyon 853 bin, kayıtlı seçmen sayısına bölünür ve paketi onaylamayanların oranı yüzde 30 olarak bulunur. Evet ve Hayır oylarından geriye kalan seçmen sayısı 14 milyon 408 bindir. Bunların 726 bin tanesi sandığa giderek geçersiz oy kullanmıştır. Dün akşam sayımlarda sandık başlarında gözlendiği gibi bu geçersiz oyların hemen tamamı protesto ibareleri ve alametleri ile dolu oylarıdır.. Geriye kalan 13 milyon 682 bin seçmen ise sandığa gitmemiş, referanduma katılmamıştır. Geçersiz oy ve sandığa gitmemek biçiminde gösterilen boykot tavrının oranı yüzde 28'dir. Referandumun resmi şekildeki gibidir: Eğer ülkenin nüfusu 72 milyon ise ve içinde 14 milyon sandığa gitmeyen seçmen yaşıyor ise resim budur. Yok, eğer ülkenin nüfusu 58 milyon olup 14 milyon sandiğa gitmeyen seçmen yaşamıyorsa Başbakan çıkıp "yüzde 58'lik zaferi"nden dem vurabilir. Gerçekte Anayasa paketinin tasdik edilme oranı seçmenlerin yarısının yüzde 16 gerisinde kalarak yüzde 42 olmuştur.. Bu referandumda kimi seçmenler bedava kömür torbaları ile, kimileri bonkör iftariye paketleri ile kimileri de - eğer bulabilmişler ise bir iş - çoğunun bir günlük kazançlarını bulan 22 buçuk TL sandığa gitmeme cezası ile ödüllendirildi. Elden gelse neredeyse sandığa gitmeyenler seçmen listesinden silinecek, hatta nüfus kütüğünden düşülecek idi. Tüm bunlara rağmen referandumun biricik galibi Ezilenlerin ve Emekçierin Boykot Cephesi oldu. Şimdi, Ezilenlerin ve Emekçilerin Halk Cephesini kurmak zamanı geldi.. (HA/EÖ)Yurttaş Egemenliği İçin, AKP'ye Karşı...
ERTUĞRUL KÜRKÇÜ
12 Eylül Anayasası çöktü, yenisi yok!
CHP'nin rolü
Yeni bir rejim için
Boykot ve Kürtler
Marjinalleşen MHP
************************
HALUK AĞABEYOĞLU'DAN REFERANDUM YORUMUReferandumun Biricik Galibi Boykot
http://www.bianet.org/bianet/siyaset/124754-yurttas-egemenligi-icin-akpye-karsi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder